Często osoby nieheteronormatywne czekają na odpowiedni moment, gdyż same chcą uzyskać jasność wobec własnych odczuć. Czasem może minąć wiele lat do momentu, kiedy będą już w stanie je określić i nazwać. Zważywszy na to, że żyjemy w społeczeństwie, w którym ciężko odnaleźć się różnorodności i odstępstwom od heteronormy - coming out przed sobą samym/ samą może zająć wiele czasu, a co dopiero przed innymi osobami. Fakt, że Twój brat / Twoja siostra o tym Ci powiedział/powiedziała świadczy o miłości i potrzebie wsparcia, a także zrozumienia z Twojej strony. Pamiętaj, taki krok wymaga wielkiej odwagi!
Kościół katolicki nie traktuje samej homoseksualności jako grzechu. Grzeszne są wedle jego doktryny zachowania homoseksualne. Pamiętajmy jednak, że zachowań potępianych przez Kościół jest wiele, takich jak masturbacja, antykoncepcja, seks przedmałżeński. Rzeczywistość jest jednak taka, że społeczeństwo nie żyje według tych zasad i zwyczajnie je ignoruje. Dlaczego więc w innych aspektach nie przestrzegamy jego zaleceń, a w tym jednym mielibyśmy oddawać mu prawo do osądów i morałów dotyczących tak ważnej sfery naszego życia? Dużo osób powołuje się też na biblię, która rzekomo ma negatywny stosunek do homoseksualności. Warto jednak nie interpretować jej fragmentów dosłownie, zrozumieć jej szerszy kontekst i zajrzeć do tekstów, przedstawiających m.in. relacje między dwoma mężczyznami np. historię Dawida i Jonatana. Na świecie kościoły chrześcijańskie różnią się w swoim nauczaniu - niektóre z nich otwarcie akceptują społeczność LGBT+ i pokazują, że jest ona mile widziana w religijnej wspólnocie.
Obnoszenie się ze swoją orientacją to częsty zarzut wobec osób LGBT+. W świecie, który zakłada, że wszyscy ludzie są heteroseksualni publiczne okazywanie sobie uczuć, noszenie tęczowych symboli lub uczestniczenie w marszach równości jest postrzegane jako “obnoszenie się”. Tak naprawdę to rzekome “afiszowanie się” jest swobodnym i naturalnym zachowywaniem. Osoby o heteroseksualnej orientacji nie zastanawiają się nad tym, czy mogą złapać się za rękę lub przytulić w miejscu publicznym. Nie są też dyskryminowane ze względu na swoją orientację. Nie potrzebują więc demonstracji, parad i marszów równości. Parady pomagają zwiększyć widoczność osób LGBT+ i ich sojuszników/sojuszniczek. Osoby LGBT+ nie potrzebują specjalnych przywilejów, tylko równego traktowania - co wiąże się z bezpieczeństwem i godnym życiem swoim, a także swoich rodzin.
Możesz zasięgnąć porady psychologa/psycholożki bądź psychoterapeuty/psychoterapeutki, o ile nie jest to związane z Twoimi nadziejami na zmianę orientacji psychoseksualnej Twojego rodzeństwa. Terapie reparatywne, czyli te próbujące zmienić lub wywrzeć wpływ na orientację psychoseksualną powodują poważne (negatywne) skutki dla psychiki osób, które są jej poddawane. Homoseksualność/biseksualność/panseksualność nie jest kwestią wyboru, dlatego w wielu krajach wszelkie próby tego typu “leczenia” są zakazane. Poszukaj specjalistycznej konsultacji, jeśli chcesz dowiedzieć się jak możesz wspierać swoje rodzeństwo lub gdy odczuwasz trudności w odnalezieniu się w nowej sytuacji. Konsultacje psychologiczne bądź terapia mogłyby Ci pomóc m.in. uporać się z doświadczoną stratą własnego wyobrażenia o bracie/siostrze. Najlepiej poszukać polecanych specjalistów/specjalistek wrażliwych na potrzeby osób LGBT+ i ich bliskich. Niestety w zawodach pomocowych również pracują różni ludzie i możliwe jest trafienie na osobę, która może zrobić więcej złego niż dobrego. By tego uniknąć, zadzwoń na nasz Telefon Zaufania, a z pewnością polecimy Ci przyjazne nazwiska :)
Często w tym wątku pojawiają się komentarze typu: ”Nie mów babci, bo ją zabijesz” albo “Mama tego nie przeżyje”. Z pewnością nie jest to miła uwaga, dla osoby, która zmaga się ze społeczną stygmatyzacją/napiętnowaniem. Obarczanie jej odpowiedzialnością za reakcje innych osób nie jest w porządku. W ten sposób pokazujesz bratu/siostrze, że potrzeby innego członka rodziny (babci/mamy) są ważniejsze od niej/niego. Oczywiście warto się zastanowić nad tym, jakie konsekwencje mogłyby się wiązać z powiedzeniem o swojej orientacji otwarcie, ale trzeba tutaj przede wszystkim uwzględnić dobro i bezpieczeństwo osoby, której to dotyczy. Zastanów się, jakie jest prawdopodobieństwo, że ta informacja naprawdę kogoś zabije. Być może rodzinie będzie z tym ciężko, być może poszczególni jej członkowie będą potrzebowali więcej czasu, żeby się z tym oswoić. To właśnie Ty, jako brat/siostra, możesz pomóc rodzicom czy babciom i dziadkom przejść przez ten proces. Porozmawiać z nimi, subtelnie podrzucać materiały, z których mogą się więcej dowiedzieć o osobach LGBT+ oraz w razie potrzeby stanąć murem za swoim rodzeństwem! Ukrywanie tak ważnej części swojego życia powoduje duży stres, a namawianie osoby do “pozostania w szafie” z pewnością nie rozwiąże tego problemu.
Urządzając przyjęcie, spotkanie rodzinne bądź inną uroczystość pomyśl o swoim rodzeństwie i ich drugich połówkach. Jeśli wiesz o tym, że Twój brat / Twoja siostra z kimś się spotyka daj mu/jej do zrozumienia, że jest mile widziany/widziana z drugą osobą. Jeśli nie masz pewności, zapytaj, czy chce wpaść z partnerem/partnerką. W momencie kiedy obawiasz się, jak zareaguje rodzina lub znajomi możesz ich wcześniej poinformować, że Twój brat przyjdzie z chłopakiem albo Twoja siostra przyjdzie z dziewczyną. Jako dobry gospodarz / dobra gospodyni zadbaj o to, żeby wszyscy czuli się mile widziani. W razie potrzeby reaguj na uszczypliwe komentarze innych osób - nie zostawiaj ich “bez echa”. Niech Twój brat / Twoja siostra oraz ich partnerzy wiedzą, że są dla Ciebie ważni i mają Twoje wsparcie.
Co dwie głowy, to nie jedna! Zastanówcie się wspólnie z bratem/ siostrą, jakie konsekwencje mogłaby przynieść ta decyzja. Zawsze warto zorientować się wcześniej, co na temat homoseksualności czy biseksualności sądzą nasi rodzice i na ile mają otwarte umysły. Często nasze wyobrażenia o “wyjściu z szafy” są przepełnione lękiem, a finalnie okazuje się, że szczerość nie tylko przynosi ulgę, ale też bardziej przychylną reakcję niż się spodziewaliśmy. Jeśli jednak macie duże obawy może warto poczekać z tą decyzją do momentu, kiedy Twój brat / Twoja siostra będzie bardziej samodzielny/samodzielna i niezależny/niezależna od rodziców.
Niestety Polska to nie jest łatwy kraj do życia dla osób o innej niż hetero orientacji psychoseksualnej. Zarówno pod względem wszechobecnej homofobii, stereotypów i uprzedzeń, jak i braku podstawowych regulacji prawnych. Osoby nieheteronormatywne nie mogą sformalizować swoich związków. Nie mogą też wspólnie rozliczać podatku dochodowego, przyjąć nazwiska partnera/partnerki, objąć drugiej osoby ubezpieczeniem zdrowotnym, dziedziczyć po partnerze/partnerce bez podatku czy wspólnie adoptować dzieci. Mimo tych wielu braków największą siłą jest wsparcie bliskich osób. Nasze społeczeństwo się zmienia (chociaż powoli), prędzej czy później europejskie standardy przyjdą i do nas! Jednak samo ich wyczekiwanie może być bardzo frustrujące, a przecież nasze życie toczy się tu i teraz. Pamiętaj, że masz wpływ na tempo tych zmian. Rozmawiaj ze znajomymi, edukuj, reaguj, uświadamiaj. W wyborach wybieraj partie polityczne opowiadające się za prawami osób LGBT+, wspieraj organizacje działające na rzecz tęczowej społeczności. A przede wszystkim pokaż swojemu bratu / swojej siostrze, że przy Tobie mogą być SOBĄ!